Yaşadığı 16. yüzyıla damgasını vuran, Osmanlı’da Kanuni Sultan Süleyman, II. Selim ve III. Murat dönemlerinde imparatorluğun baş mimarı olarak görev yapan, kariyeri boyunca camiden medreseye, köprüden kervansaraya, köşk ve saraydan imaret ve darüşşifaya pek çok yapı türünde 350’den fazla eser veren Mimar Sinan, namıdiğer Koca Sinan, ustalık eseri olarak Selimiye Camii’ni göstermiştir. Edirne’de yer alan eser, 2011 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak tescil edilmiştir.

Mimar Sinan’ın çağdaşı olarak 1508-1580 yılları arasında yaşayan İtalyan mimar Andrea Palladio, özellikle sonraki yüzyıllarda Batı’da en çok örnek alınan mimar olarak gösterilmektedir. Genel bir tanımla Antik Yunan ve Roma resmî tapınak mimarisinin simetri ve perspektif değerlerine dayanan üslubu, 17. yüzyıldan itibaren Palladyan mimari / Palladyanizm ismiyle uygulanmaya başlandı. Ünlü eserleri arasında, inşa ettiği 20’den fazla villadan biri olan ve farklı isimlerle de anılan, Vicenza şehrinin hemen dışındaki Villa La Rotonda da bulunmaktadır.

1852-1926 yılları arasında yaşayan ve Art Nouveau akımının İspanya’daki öncüsü olarak kabul edilen Antoni Gaudi, tasarladığı birbirinden fantastik yapılarıyla dikkat çeker. Büyük bir bölümü Barselona şehrinde inşa edilmiş bu yapılar, günümüzde dünyanın her yerinden turistleri kendisine çekmektedir. Farklı mimari unsurların büyük bir bahçe içinde bir araya getirilmesiyle oluşan ve yapımı 1900-1914 yılları arasında devam eden Park Güell, en popüler yapıtları arasında bulunmaktadır.

1852 yılında henüz 40 yaşındayken hayata veda eden İngiliz mimar Augustus Pugin, çok sayıda kilise ve katedral inşa ettiği için “Tanrının Mimarı” olarak anılıyordu. Neo-Gotik üslubun öncülerinden olan Pugin’in en ünlü yapıtları arasında Londra Westminster Kraliyet Sarayı’nın iç ve dış tasarımları bulunmaktadır. Özellikle, saray yapısının bir uzantısı olan Elizabeth Kulesi veya bilinen adıyla Big Ben, Augustus Pugin’in akıl sağlığını kaybedip hayata veda etmesinden hemen önceki son tasarımıydı.

Modern mimarlık tarihinin en önemli isimlerinden biri olan Frank Lloyd Wright (1867-1959) ise mimari yapıların doğa ile uyumlu olmasını ileri sürdüğü tasarımlar ile ortaya koymuş, ilk kez “organik mimari” terimini kullanan kişi olarak bu yaklaşımın ilkelerini oluşturmuştur. Yalın iç mekânlar, geometrik ve düzenli dış cepheler içeren tasarımları arasında, 1935-1937 yılları arasında inşa ettiği ve özel bir mülk olan Şelale Evi de yer almaktadır. Doğal bir şelale üzerindeki kayalık bölgeye oturtulan yapı, Pensilvanya’da yer almaktadır.

20.yüzyılın en başarılı mimarları arasında gösterilen Çin asıllı Amerikalı mimar Ieoh Ming Pei, 2019 yılında 102 yaşında vefat edene dek beton, kaya, cam, çelik malzemeler kullanarak çok sayıda ve farklı türlerde yapılar tasarlamış, Pritzker Mimarlık Ödülü sahibi bir mimardır. Pei’nin, cam ve çelik kullanarak oluşturduğu yapıların en dikkat çekeni Paris’teki Louvre Piramidi’dir. Louvre Müzesi’nin avlusunda bulunan ve müzenin ana girişi olan yapı 1989 yılında tamamlanmıştır.

1950 yılında Irak’ta dünyaya gelen ve 2016’da ABD’de hayatını kaybeden Zaha Hadid, yakın tarihin en ünlü mimarları arasında yer almaktadır. Çoğunlukla kıvrımların, dalgaların, eğrilerin mimarı olarak tanımlanan Hadid, 2004’te Pritzker Mimarlık Ödülü’nü alan ilk kadın mimar olmuştur. Farklı ülkelerde birbirinden farklı tasarımlarla yapılar inşa eden Zaha Hadid’in planlanmış fakat hayata geçmemiş projeleri de bulunmaktadır. Ünlü eserleri arasında Çin’in Pekin kentindeki Wangjing bölgesinde yer alan ve kendine has üç kuleden oluşan Wangjing SOHO gösterilebilir.